දුමී බබා කාලේ - හැන්ඩි සීයාගේ අවුරුද්ද

Posted by දුමී

ගුරු නිවස, පාන්තිය, මතුගම, ඕක තමයි දුමීගේ සීයා ජීවත් වෙලා හිටපු ගෙදර, එහෙම නැතිනම් දුමීගේ තාත්තගේ මහ ගෙදර ඇඩ්‍රස් එක. දුමීගේ සීයා විශ්‍රාමික විදුහල්පති වරයෙක්, ඒ වගේම ඒ පැත්තට හිටිය එකම සාමධාන විනිශ්චකාරවරයා. දුමීගේ ආත්තම්මත් එහෙමයි, විශ්‍රාමික විදුහල්පතිවරියක්. දුමීගේ සීයා මතුගම ගුරු නිවසේ හිටියට, දුමීගේ ආත්තම්මා ගොඩක් වෙලාවට හිටියේ කළුබෝවිල ගෙදර. දුමී බබා කාලේ ගෙවුනේ මේ ගෙවල් දෙක අතර තමයි. ඉස්කෝලේ කාලෙට කළුබෝවිල ගෙදර, නිවාඩු කාලෙට මතුගම ගෙදර. දුමී බබා කාලේ හරිම ලස්සන මතක අත්දැකීම් මහ ගොඩක් මේ ගෙවල් දෙක අතර රැඳිලා තියෙනවා.

ඇට්ටේරියා මල් සුවඳ, සේපාලිකා මල් සුවඳ නහයට දැනෙනකොට, ඇස් පියාගත්ත ගමන්, කාලය කැරකිලා කැරකිලා මතකය දිව යන්නේ ආත්තම්මත් එක්ක කළුබෝවිල ගෙදර ගෙවපු කාලය. ඇට්ටේරියා මල්, සේපාලිකා මල් කඩාගෙන ආත්තම්මත් එක්ක බුදුන් වැන්ද හැටි, පංසල් ගිය හැටි, භාවනා කල හැටි…... ඒ වගේම ගොයම් පිරිච්ච කුඹුරක්, ගොයම් කපන කොට එන නැවුම් සුවඳ, බිමට නැමිච්ච ගොයම් කරල්, දොළ පාරක්, මැංගුස්, කුන්දිරා වගේ දේවල් දකිනකොට ඇදිලා යන්නේ සීයත් එක්ක නිවාඩු කාලවල මතුගම ගත කරපු අති සුන්දර කාලේ…....!

අවුරුදු නිවාඩුව කියන්නේ දුමීටත්, දුමීගේ අක්කලා නංගිලා මල්ලිලාට හරිම ජොලි කාලයක්. මොකද ඒ වෙනකොට පිට රට රාජකාරි කරපු දුමීගේ තාත්තත් නොවැරදීම ලංකාවට එනවා. දුමීගේ තාත්තා ගෙදර ආපු ගමන් දවස් දෙක තුනක් කළුබෝවිල ඉඳලා කට්ටියත් එක්කම අවුරුදු ගත කරන්න මතුගම යනවා. දුමීගේ බාප්පලා, නැන්දලා ඔක්කොමල්ලත් ගොඩක් වෙලාවට අවුරුද්දට මතුගම එනවා. ඒ වගේම දුමීගේ බාප්පලා හිටියෙත් මතුගම ගෙදර. හැමෝම එකට එකතු වෙලා ඒ කාලේ ගත කරපු අළුත් අවුරුද්ද විස්තර කරන්න බැරි තරම් සුන්දරයි.

අවුරුද්ද කියන්නේ දුමීගේ අතේ මිටෙත් කාසි ටිකක් වැඩිපුර ගැවසෙන කාලයක්. අවුරුද්දට බුලත් දීලා වැන්දහම බාප්පලා, නැන්දලා, සීයලගෙන ලැබෙන රුපියල, රුපියල් දෙක සමහර වෙලාවට රුපියල් පහ කියන්නේ මහමෙරක් වගේ. අවුරුදු නිවාඩුවෙන් පස්සෙ ඉස්කෝලේ ගිහින්, ඒ කාලේ දුමීගේ ප්‍රියතම කෑම වන මාළුපාන් මහ ගොඩක් කන්න පුළුවන් වෙන්නේ ඒ අවුරුද්දට බුලත් දීලා ලැබෙන සල්ලි වලින් තමයි. ඒ දවස්වල දුමීට තිබ්බ ඔය මාළුපාන් පෙරේතකම ගැනත් කට කහන කතාවක් තියෙනවා. ඒක පස්සෙ ලියන්න බලමු.

මතුගම ගිහිල්ලා කියන්නේ කරන්න තියෙන දේවල් වල නම් නිමක් නෑ. ඒ ටික කරන්න දවසක් හොඳටම මදි. කට්ටියත් එක්ක එකතු වෙලා ක්‍රිකට් ගහන්න, ටීක් බෝල ගහන්න, සම්බෝල කඩන්න, ගුඩු ගහන්න, දොළේ නාන්න යන්න, වෙලේ බැහලා බට්ටෝ කාවයියෝ අල්ලන්න සීයාට හොරෙන් කුන්දිරා කඩාගෙන බොන්න, මැන්ගුස් කඩන්න, ජම්බු වෙරළු කඩන්න, පාළු පාරවල් දිගේ බයිසිකල් පදින්න, කැලේ වැදුනම කකුලේ එල්ලෙන කූඩැල්ලෝ ගලවන්න.... අම්මේ මතක් වෙනකොටත් කාල යන්තරේක නැගලා ආපහු ඒ කාලෙට යන්න කියලා හිතෙනවා.                                                              

මතුගම සීයගේ ගෙදරට යන්න මහ පාරේ ඉඳන් මීටර් දෙසීයක් විතර ගුරු පාරක යන්න ඕනේ. ගුරු පාරේ යනකොට වම් අත පත්තෙන් වෙල් යාය, වෙල ඉවර වෙච්ච ගමන් නිල් කැටේට වතුර උතුරලා යන, පොකුණක් වගේ කළුගල් බැඳලා හදලා තිබ්බ ගැඹුරු නැති නාන ලිඳ. දකුණු පත්තේ පාරටම මායිම් වෙලා පාරත් එක්ක සමාන්තරව ගලාගෙන ඇවිල්ලා පාර හරහා පාර යටින් බෝක්කුවකින් මෙතර වෙලා කුඹුරට වතුර ගලාගෙන එන ඇල පාර. පාර දිගටම දෙපැත්තේ වවලා තියන බිම ඉඳලා ගෙඩි කඩන්න පුළුවන් උසට වැවිලා තිබිච්ච කුන්දිරා සහ තැඹිලි ගස් ටික.....ඊට පස්සෙ ගෙදරට ගොඩ වෙන්න ලොකු කළුගල් වලින් බැඳලා තිබිච්ච පඩි විස්සක විසි පහක විතර පඩි පේලිය. ඒක නැග්ගම තමයි ගුරු නිවස තියෙන්නේ, පුංචිම පුංචි කඳු ගැටේක තිබ්බ පුංචි මාලිගාවක් වගේ තමයි දුමීට සීයගේ ගෙදර ඒ දවස්වල පෙනුනේ. ඇතුලු වෙච්ච ගමන් විවෘත මහ සාලේ. මහ සාලේ දෙපැත්තටම දෙක දෙක වෙන්න කාමර 4යි. ඕකෙන් දකුණු පැත්තේ පළවෙනි කාමරේ තමයි සීයාගේ කාමරේ. වම් පැත්තේ පළවෙනි කාමරේ පොඩි බාප්පාගේ කාමරේ. සීයාගේ කාමරේට අල්ලපු එක, චුට්ටි බාප්පාගේ කාමරේ. ඊට පස්සෙ තමයි ගෙට ඇතුලු වෙන දොර තියෙන්නේ. ගේ ඇතුලෙත් කාමර මහ ගොඩක්.

හැන්ඩි සීයා කියන්නේ අපේ සීයගේ ගජයෙක්. ගජයෙක් කිව්වට සීයාගේ කුඹුරු වැඩ වලට එහෙම උදව්වෙන්න හිටිය අයගෙන එක්කෙනෙක් තමයි හැන්ඩි සීයා. අපේ අම්මලා තාත්තලා එයාට කිව්වේ හැන්ඩි සිඤ්ඤෝ කියලා. හැන්ඩි සීයාගේ හාමිනේ තමයි එව්ජින් ආච්චි. (ඇත්ත නම ඉයුජින් වෙන්න ඇති ) හැමෝම එයාට කිව්වෙ එව්ජින් අක්කා කියලා. ඒක නිසා අපිට එයා එව්ජින් ආච්චි උනා. එව්ජින් ආච්චි කියන්නේ හරිම කරුණාවන්ත, අපිට පපුව පිරෙන්න ආදරේ කල හරිම සීදේවි කාන්තාවක්. කොයිවෙලේ බැළුවත් කුස්සියේ ඉඳගෙන වැඩක් පලක් කරගෙන, වත්ත පිටිය සුද්ද බුද්ද කරලා හවසට ඔය මොනව හරි දෙයක් ඔතාගෙන ගෙදර යන එක තමයි එව්ජින් ආච්චිගේ දින චරියාව උනේ. හැන්ඩි සීයත් කොයිවෙලේ බැළුවත් අමුඩේ ගහගෙන සීයාගේ බුලත් කොරටුවේ එහෙම නැතිනම් කුඹුරේ වැඩක් පලක් කර කර තමයි ඉන්නේ.

අවුරුද්ද කාලෙදි මතුගම පැත්තේ නොවරදින අංගයක් තමයි ඔය බයිසිකල් රේස්. බයිසිකල් රේස් එකක් එනවා කියලා දැනගන්නේ ලවුඩ් ස්පීකර් දෙකක් බැඳ ගත්ත මොරිස් මයිනර් කාර් එකක් මුළු පලාතම දෙවනත් කරගෙන හැටට හැටේ මහ පාර දිගේ ඈත ඉඳන් එනකොට තමයි. මොන සෙල්ලම කර කර හිටියත් දුමී සහ දුමීගේ සගයෝ සෙට් එක ගුරු පාර දිගේ මහ පාර ගාවට දුවගෙන එනකොටත් බයිසිකල් රේස් එකේ ඉස්සරහින්ම යන දෙතුන් දෙනා ඊ ගස් ටිකක් වගේ අපිව පහු කරලත් ඉවරයි. අහලා පහල ගම් හතක තරඟ කාරයෝ ඔය මතුගම බයිසිකල් රේස් එකට එන නිසා කොහොමත් තරඟ කාරයෝ දෙතුන් සීයක් නොවැරදීම ඉන්නවා. බයිසිකල් රේස් බලන පාර තොටේ අයිනේ ගෙවල් වල මිනිස්සු ඊට පස්සෙ කරන්නේ අතට අහුවෙන භාජනේකට වතුර ගෙනැල්ලා අර බයිසිකල් රේස් පදින අයට හිටු කියලා වතුර ගහන එක. වතුර පාර කාගෙන තෙමිච්ච කුකුලෝ ටිකක් වගේ අනිත් එකාව කොහොම හරි පහු කරගෙන යන්න හදන බයිසිකල් කාරයෝ දුමීට අදටත් මැවි මැවී පේනවා.

ඔන්න දවසක් දුමීලා ඔය වගේ බයිසිකල් රේස් එකක් බල බල ඉන්නකොට තමයි හරිම අපූරු සිද්ධියක් උනේ. ඔය සීයලාගේ ගෙදරට හැරෙන පාරට පොඩ්ඩක් එහාට වෙන්න තිබුනේ ඒ පැත්තේ මිනිස්සු නාන කරන ගැහැණු / පිරිමි කියලා දෙපැත්තක් වෙන වෙනම වෙන්න හදලා තිබිච්ච පොදු ලිඳක්. ඉතින් රේස් එක බලන මිනිස්සු එක එක භාජන වලට වතුර අරගන්නේ ඔන්න ඔය ලිඳෙන් තමයි. ඔන්න එදත් සුපුරුදු විදිහට රේස් එක යනකොට මිනිස්සු භාජන වලට වතුර අරගෙන අරගෙන අවිත් බයිසිකල් රේස් පදින රේස් කාරයන්ට වතුර ගහනවා ඒ ගොල්ලන්ගේ මහන්සිය නිවන්න කියලා. ඔන්න බොලේ එක පාරටම අමුඩ කොටෙත් ගහගෙන කොහේද ඉඳන් දුව ගෙන ආවේ නැද්ද අපේ හැන්ඩි සීයා. කොහෙන්ද මන්දන්නේ නෑ හොයාගත්ත ලොකු ඇළුමීනියම් පණිට්ටුවකට කට පිරෙන්න වතුර පුරෝගෙන ආපු හැන්ඩි සීයා එක රොත්තට පැදගෙන එන බයිසිකල් කාරයෝ ටිකකට එල්ලේ බලලා , මුළු ඇඟේ පතේම වීරියත් යොදාලා ගැහුවේ නැද්ද වතුර බාල්දිය.

ඒ ගහපු ගැහිල්ල කොච්චර සැරද කියනවන් , අනේ අර පනිට්ටුවේ හැන්ඩල් එක හැන්ඩි සීයාගේ අතේ. හැන්ඩ්ල් එක ගැලවිච්ච වතුර පිරිච්ච මලකඩ කාපු පනිට්ටුව ගිහින් වැදුනේ අර එක රොත්තට පැදගෙන එන බයිසිකල් කාරයෝ සෙට් එකේ. ඒ වැදිච්ච පාරටයි, ආපු වේගෙටයි මුන් ටික එක රොත්තට එකා පිට එකා ඇදගෙන වැටෙන්න ගත්තා.

අනේ ඊට පස්සෙ තමයි මෙච්චර වෙලා තිබිච්ච බයිසිකල් රේස් එක, මහා ගම හරහා දිවීමේ තරඟයක් උනේ. බයිසිකල් තරඟේ දිනනන්න බලාගෙන අහල පහල ගම් හතකින් විතර කට්ට කාලා රේස් එකට ඇවිත් මලකඩ කාපු පනිට්ටු පාරක් කාල වැටිච්ච බයිසිකල් කාරයෝ ටික බයිසිකල් ටිකත් එහෙම්මම තියෙලා එළවන්න ගත්තේ නැතෑ හැන්ඩි සීයගේ පස්සෙන්. අමුඩ කොටේ ගහ ගත්ත හැන්ඩි සීයා පාරට පැනලා ටික දුරකුත්, ඊට පස්සෙ වෙලට පැනලා මඩ කාගෙන හතර ගාතෙන් ටික දුරකුත්, ඇළට පැනලා ඇළ දිගේ ටික දුරකුත් ගිහිල්ලා නැවතිලා තිබුනේ සීයගේ පුවක් ගහක කරටියේ.........

ඊට පස්සෙ දකින්නේ ලැබුනේ පුවක් ගහත් වට කරගෙන පුවක් ගහ පද්ද පද්ද සුද්ද සිංහලෙන් ඔංචිලි වාරං කියන බයිස්කල් කාරයෝ ටික. ඒත් හැන්ඩි සීය නම් නෙමෙයි බදාගෙන හිටිය පුවක් කරටිය නම් අත ඇරියේ.

ඔන්න ඊලඟට පටන් ගත්තේ ලිස්සන ගහේ නගින තරඟේ. හැන්ඩි සීයව අල්ලගන්න පුවක් ගහට නගින්න හදන එකෙකුටවත් ගහෙන් බාගෙකටවත් වඩා උඩට නගින්න බැරි උනේ පුවක් ගහේ ග්‍රීස් ගාලා තිබ්බ නිසා නෙමෙයි. ඒ වෙනකොටත් එතනට දුවගෙන ආපු එව්ජින් ආච්චි පුවක් ගහට නගින නගින එකාගේ කකුල් දෙකෙන් අල්ලලා බිමට දැම්ම නිසා.

හැන්ඩි සීයව බස්ස ගන්න පුවක් ගහ කපන්න ගිය එක නැවැත්තුවේ දුමීගේ සීයා මැදිහත් වෙලා තමයි. හැන්ඩි සීයා පුවක් ගහෙන් බැහැලා තිබුනේ එදා රෑ කළුවර වැටිලත් හෝරා දෙක තුනක් ගියාට පස්සේයි.

ඒ සිංහල අවුරුද්ද හැන්ඩි සීයා ගෙවලා දැම්මේ ඔන්න ඔය විදිහට තමයි....







ප.ලි

ඒ දවස්වල අවුරුද්දට මතුගම පාන්තියේ පන්සලේ වගේම පාන්තියේ ගුරු නිවසෙත් හිස තෙල් ගෑමේ උත්සව දෙකක් පැවැතුනා. ඒ දවස්වල පන්සලට හිස තෙල් ගාන්න යනවටත් වඩා සෙනග ආවේ දුමීගේ සීයගෙන් හිස තෙල් ගාගන්න. ඒ එන හැමෝටම කැවුම් කොකිස් සහ බත බුලතින් සංග්‍රහ කරන්න පාන්තියේ ගුරු නිවසේ හැමෝම සැදී පැහැදී සිටියා....! 1986 අවුරුද්දේ හිස තෙල් ගෑම යෙදී තිබුනේ අප්‍රේල් 16 වෙනිදා. වෙනදා වගේම දුමීගේ සීයා අවුරුදු චාරිත්‍ර වලට අනුව ගුරු නිවැසියන්ගෙන් පටන් අරගෙන පොලිමේ ඇදී ආපු අනිත් හැමෝගේම හිස තෙල් ගෑමේ චාරිත්‍රය හරිම සන්තෝසෙන් ඉෂ්ඨ කලා.....

දුමී, දුමීගේ අක්කා, දුමීගේ නංගි සහ ලොකුනැන්දගේ පුතාලා දෙන්න සීයව වට කරගෙන ෆොටෝ ඇල්බම් එකක් බලන ගමන්. කහපාට කමිසයක් ඇඳලා ඉන්නේ දුමී.....


සීයාට පපුවේ අමාරුව හැදිලා තිබුනේ එදා හිස තෙල් ගාපු දවසෙම මහ රෑ. දුමීගේ තාත්තත්, අම්මත්, බාප්පත් එකතුවෙලා කාර් එකේ දාගෙන සීයව අරගෙන ගිහිල්ල තිබුනේ මතුගම ටවුන් එකේ හිටිය දොස්තර මහත්තයගේ ක්ලිනික් එකට. ඒත් දොස්තර මහත්තයා කියලා තිබුනේ ඉක්මනට ඉස්පිරිතාලෙට ගෙනියන්න කියලා. ඒ යමින් ගමන පානදුර ඉස්පිරිතාලේ පෙනෙන නොපෙනන මානයේ සීයා ඇස් දෙක පියාගෙන තිබුනේ දුමීගේ අම්මගේ ඔඩොක්කුවේ ඔළුව තියාගෙන.....!

දුමීගේ සීයා සහ ආත්තම්මා..... සීයා දෙනෙත් පියාගෙන අවුරුදු එකහමාරකට විතර පස්සෙත් ආත්තම්මත් දුමීලව දාලා ගියා.....


71 comments :

  1. ඔව්වා ඔහොම තමයි... ඒ අතීතය තමයි මරු.
    සුබ අළුත් අවුරුද්දක් වේවා... අයියා අැතුලු පවුලේ සැමට.

    ReplyDelete
    Replies
    1. අනිවා, සුන්දර අතීතය හා මතකයන් අපිව සැමදා ජීවත් කරනවා....!

      සුභ අළුත් අවුරුද්දක් වේවා මුළු මාළු ටැංකියටම.....!

      Delete
  2. //අනේ ඊට පස්සෙ තමයි මෙච්චර වෙලා තිබිච්ච බයිසිකල් රේස් එක, මහා ගම හරහා දිවීමේ තරඟයක් උනේ.//
    අන්න මෙච්චර වෙලා රුසියන් නවකතාවක මුල් ටික වගේ හෑල්ලක් කියවං ඇවිල්ලා තද වෙලා යන්තං හැන්ඩි සීයා පනිට්ටුව අරං එද්දිම දැන්නං කතාවක් යන්නයි යන්නේ කියලා හිත හදාගෙන ඉද්දි බකස් ගාලා හිනා යන්න පටන් ගත්ත තැන.. :D

    මතුගම මීගහතැන්නේ ගෙහුන් තමා මාත් අර වංගියක් කිතුලක් දිහා බලං ගිහිං ගෙදර එන්න පාර හොයාගන්න බැරිව අතරමං උනේ.. :D

    ReplyDelete
    Replies
    1. එහෙම තමයි බං, ඒ පරිසරය හරියට විස්තර කලේ නැත්නම් අර බය්සිකල් රේස් එකේ සිද්ධිය හරියට හිතේ මවා ගන්න බැරි වෙනවා.....!

      උඹේ ඒ මතුගම රා මුට්ටියේ පෝස්ට් එක මට මතකයි. අපි ඒ ගැන සෑහෙන්න කතා කලා නේද ?

      Delete
  3. මේවගේ සීයල නිවං යන්නෙ නැතුව ආයි එන්න ඕන අපිව පත්තුකරන්න බං.

    උඹලගෙ සීයට මයිනර් එකක් දිබිල නේද, මන් උන්නෙ එයාටත් තිබ්බෙ ෆියට් එකක් කියල.!

    දුමියා සහ පවුලේ උන්ටත්ටත්, බ්ලොග් රචක පාඨක සැමටත් සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා..!

    ReplyDelete
    Replies
    1. //නිවං යන්නෙ නැතුව ආයි එන්න ඕන අපිව පත්තු කරන්න...///
      ඉන්දික ...මරු ඕයි...උඹටනම් මාර ඒවා තමයි මතක් වෙන්නේ....
      උඹ ෆියට් කතාව කිව්වේ අවුරුදු දවසේ වලියක් ඇදගන්නම ඕනි නිසා වෙන්නැති...ඌ ෆියට් එකේ බැද්දෙගම ගිහින්..නෝ සිග්නල්...හෙක් හෙක්..
      Happy new year boss...

      Delete
    2. ඉන්දික වසන්ත,

      ඇයි සීයගේ තිරික්කලේ,

      අපේ අප්පච්චිට (මහින්ද රාජපක්ෂ නොවේ) බක් පියට් එකක් නෙමෙයි, එයිට පස්සේ පුස්සගන් එකකුත්, එයිට පස්සේ පියුජෙට් පයි නෝට් පෝ එකකුත් තුබුනි..

      Delete
    3. ඇත්තටම සීයා නැති උනා ගොඩක් කලින් වැඩියි කියලා තමයි මම හිතන්නේ. අපේ පරම්පරාවෙ නම ගෙනියන්න ඉපදිච්ච මුල්ම මුණුපුරා විදිහට සීයා මං ගැන සෑහෙන්න බැඳීමක් ආදරයක් තිබුනා....

      ඔය මයිනර් එක සීයගේ නෙමෙයි. ඒක අපේ බාප්පා කෙනෙකුගේ...!

      Delete
    4. හේවගේ,

      උඹලැයි සීයගෙ පුස්සගන් එක කනේ මයිල් ද නැත්තං පුකේ මයිල්ද බං?

      -----------------------

      චෙෆාකි,

      පොඩ්ඩක් හිටහන්කො අලුත් අවුරුද්දෙ රතිඤ්ඤයක්වත් නැති එකේ මොනා හරි පත්තුකරනකල්...

      Delete
    5. @ ඉන්දික වසන්ත

      සීයගේ පුකේ මයිල් තිබුනා.. මොකෝ සීය කුඹුර් කොටන්නේ හැඩි සීයා වගේ අමුඩේ ගහලා... මගේ පුකෙත් මයිල් තියෙනවා.. ඉන්දික වසන්තගෙ නැතෙයි...? නැත්නම් කියහන් මම රනිල් ලොක්කට කියලා මෙහේ මක්කා හරි සෙට් කොරලා දෙන්නම්...

      Delete
  4. දුමී බබා කාලේ හොද බබා වගේ.

    දුමි බබාගේ සීයා වගේම මං බබාගේ සීයත් හිටපු විදුහල්පති කෙනෙක්.හැබැයි මහ එක විදිහක්. හරිම සැරයි නපුරුයි.හැබැයි ආදරෙයි. සීයගෙම මිනිබිරි වෙච්චි මං කරේම සීයා එපා කියපු වැඩමයි. අපේ සීයත් ඇන්දේ ජාතික ඇදුම.කොටින්ම වේට්ටිය. එයා හරි සද්දන්තයි .අඩි හයක් විතර උහයි. කෙලින් ශරීරේ...සුදුම සුදු කොන්ඩේ...

    අපේ සීයත් නැතිවුනේ හදිසියේ. හිටියනම් මාත් උන්දැගේ පාරේ යනව දැකල සතුටු වේවි.මම බබා වගේ නෙමෛ් දුමී බබා නම් අනිත් බබාලට වඩා සීයා ලගින්ම ඉන්න බව ඉහත පින්තුරෙන් පැහැදිලි වෙනවා. මට නම් පොඩි කාලේ වයසක ඈයෝ පෙන්වන්න බෑ.ඇයි අප්පා අහනනෙම මහ අපභ්‍රන්ස ප්‍රශ්ණ....

    අර හැන්ඩි සීයා නොන්ඩි වුන සිද්ධිය නම් මට මැවිලා පෙනුනා. වෙනදට වඩා වෙනස්. සංවේදි කතාවක්.හැබැයි වෙනද වගේම හිනාත් යන කොටසකුත් එකතු කරලා...

    ReplyDelete
    Replies
    1. අපේ සීයා හරිම ප්‍රථාපවත්. ඒ වගේම සැරයි. ආත්තම්මත් එහෙමයි. දෙන්නම ප්‍රින්සිපල්ලනේ...අපිට ආදරේ වගේම වැරදි කරාම සබ්බුවත් දෙනවා...!

      පරම්පරාවෙ නම ගෙනියන්න ඉපදිච්ච පළවෙනි මුණුපුරා විදිහට සීයා මට හරි ආදරෙන් හිටියේ.....!

      Delete
  5. මතුගම! සුපිරි ඒ්රියා ඒකක්.

    ReplyDelete
    Replies
    1. සුපිරියි තමයි... ඒ දවස්වල, දැනටත් වඩා...!

      Delete
  6. සීයා හෙන හැන්ඩියා! අපේ ඔය රෝල් එක රඟ පෑවේ ආච්චි... ලියන්ට ඕනේ අවුරුද්ද ගැන...

    ReplyDelete
    Replies
    1. සීයා හැන්ඩියා නම් තමයි. අපේ ආත්තම්මා ඒ දවස්වල සීයාගේ කෙරුවාවල් කියනවා.....!

      ලියමු ලියමු අවුරුද්ද ගැන.... බ්ලොග් වසන්තය ඇතුලේම.....!

      Delete
  7. අපිත් පොඩි කාලෙ අම්මලගෙ මහ ගෙදර ගියාම ඔය වගේ වෙල් යායක් අයිනෙ තිබ්බ වතුර උතුරල යන ළිඳකින් තමයි නෑවෙ.
    දැන්නං ඒ ගෙවල්වල සමාදානය නෑ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒක නම් එහෙම තමයි ප්‍රසන්න. අපි පොඩි කාලේ තිබ්බ පරිසරේ දැන් නෑ.... ඒ ඉඩං කැබලි වෙලා, අළුතෙන් ගෙවල් හැදිලා.... ඇළ පාරවල් හිඳිලා... හරිම දුකයි...!

      Delete
  8. මං හිතුවෙ පුවක් ගහ ග්‍රීස් ගහ වුනේ හැන්ඩි සීයට "ගියපු ඒව" නිසා කියල

    ReplyDelete
    Replies
    1. හික්ස්, එහෙම උනා නම් බයිසිකල් කාරයෝ ටික පැත්තේවත් ඉන්නෙ නැතිව යන්න තිබුනා....!

      Delete
  9. දුමී කියපු කතාවෙන් සීයලා අාතම්මලා ගැන මතකය ඒ විදිහටම තියෙනවා ඒත් මං කැමතියි අර අැට්ටේරියා සහ සේපාලිකා මල් සුවද සහ අාතම්මාගේ මතකය ගැන කතා කරන්න... අැත්තට ම මටත් මගේ අත්තම්මලාගේ දිහා මතක් වෙන්නේ සුවදවල් ඒක්ක.... ගම්මිරිස් සුවද සහ කරාඹුනැටි සුවද දැනුනා ම අදටත් ඒ පරිසරය ඒ විදිහට ම මැවිලා පේනවා.... අපි පොඩිකාලේ ගෙවපු සුන්දර දවස් මේ සුවදවල් අස්සේ හැංගිලා තියෙනවා දුමී.... කතාවට ස්තූතියි කියන්න හිතෙන තරම්.....

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඔව්, ඒ ඇට්ටේරියා ගහ තාම අපේ කළුබෝවිල ගෙදර තියෙනවා. තාමත් රෑට ඒකෙ මල් පිපෙනවා ගහ පිරෙන්න. ඒ සුවඳ එනකොට ඒ අතීතයට පාවෙලා යනවා....!

      තව කණාමැදිරියෝ දකිනකොට, උඳු පියළිය කකුල් දෙකට පෑගෙනකොටත් එහෙම මතකය දිගේ හිත යනවා....!

      Delete
  10. ගම්වල හැන්ඩියා කිව්වේ. ඇන්ඩි කියන නම හරි ඇන්ඩර්සන් කියන නම් හරි තියෙන උන්ට. තෙල් ගාන කතාව කිව්වම මතක් උනේ, අපේ අප්පච්චිගේ තාත්තා.. ඒ කියන්නෙ ඩී ඒ රාජපක්ෂ නෙමෙයි.. මගේ පියාගේ පියා.. උන්දැට මාව කොහෙත්ම දිරවන්නේ නෑ.. උන්දෑ කිව්වේ එක්කෝ වසවර්ති මාරයා හරි, වෙසමුණි යකා හරි මිනිස් ආත්මයක් ලබලා ඇවිත් කියලා.. ඒ උනාට අනික් උන් ඔක්කෝම උන්දැට බයයි.. උන්දැ හිස තෙක් ගානවා හැමදාම.. එක එකාට කතා කරලා කකුල් දෙක අස්සේ තියලා හිරකර ගන්නවා හෙල්ලෙන්න බැරි වෙන්න. (අද නම් සීයා අහු වෙනවා ළමා අපචාර වලට.) ඊට පස්සේ පොල් තෙල් ගන්නවා අල්ල පිරෙන්න. ඒ පාර ර්හෙල් වල කියන තැනට දාලා තහ් තහ් ගාලා තලලා මුළු කොන්ඩෙම ගානවා.. පොඩි උන් ටික ඉන්නවා පෝලිමේ මූණූ බෙරි කරගෙන. ගාපු උන් එනවා කැළණි විහාරේ දොළොස් මහේ පහණ වාගේ මූණෙත් තෙල් බේරී බේරි.. මම ඉතින් අනික් උන්ට කින්ඩිය දානවා.. එතකොට සීයා අපේ අම්මව මතක් කරනවා..

    ඔය විදියටම තෙල් දාගෙන ඉස්කෝලේ ආපු උන් ඕන තරම් හිටියා ප්‍රේමාළෝකේට යන කාළේ.. අපි කරන්නේ උන්ගේ ඔළුවේ පොත් වල පිටු අතුල්ලල ගන්නවා ට්‍රේස් කොරන්න..

    ReplyDelete
    Replies
    1. හුටා මම හිතුවෙ බොට සිග්නල් නෑ කියලා බැද්දෙගම...හම්මෝ...

      Delete
    2. අපෙත් හිටියා ඔහොම සීයෙක්. මිනිහාත් තෙල් නාවනවා. නිකන් දවසට කොණ්ඩේ ටිකක් වේලාලා තිබුණත් අපේ අම්මට කෑගහනවා මුගේ ඔළුවට තෙල් ටිකක් දාපන් කියලා

      Delete
    3. //" උන්දැට මාව කොහෙත්ම දිරවන්නේ නෑ.. "//

      උඹ කරන මරාටි වැඩ වලට උඹව දිරෙව්වොත් තමයි පුදුමේ...!

      Delete
  11. සුන්දර මතක නේද දුමියො.. ඒ වුනත් ඒවා මතක විදියට හිතේම තියන් ඉන්න එක ඇඟට ගුණයි‍.. මොකද දැන් ඒ සුන්දර වටපිටාව නැතිවෙලා, හැමතැනම ගෙවල් හැදිලා, ඉඩම් කුට්ටි වෙලා, කුඹුරු පුරන්වෙලා ගිහිල්ලා.. ආයෙමත් ගමේ ගිහින් ඒ ලස්සන රූපෙ නැති කරගන්නවට වඩා හොඳයි මතක හිතේ තියාගෙන දිගටම මෙහෙම ඉන්න එක..

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඔව්, ඒකනම් ඇත්ත. ගිය අවුරුද්දේ මතුගම ගියාම පැයක්වත් ඉන්න හිත දුන්නේ නෑ.... ඒ තරමට හැමදේම වෙනස් වෙලා....! හිතේ තිබ්බ චිත්‍රේ ඒ විදිහටම තියාගන්න ඕනේ නිසයි වැඩියමක් මේ පෝස්ට් එක ලිව්වෙත්.

      Delete
  12. මටත් පුංචි කාලේ මතක් වුණා. ඔයත් මාළු බනිස් කන්න ආසද, හම්මේ මං දැනුත් ලංකාවට ගියාම පහුවදා උදේ කන්න පටන් ගන්නේ මාළු පාන්, ඉස්සර මාළු පාන් වල උඩ පැත්තෙන් එන අමුතු පීලි සුවඳයි,, එකේ තියෙන පොලිෂ් ගතියයි දැන් හොයන්න නෑ.. ෆොටෝ එකේ අත් දිගට ඇඳලා අමුතු ලයින් එකක ඉන්නේ ඩුමි,, සීයා වගේම ආච්චිත් හරිම නිහඬ අය වගේ ෆොටෝ දකිද්දී මට දැනෙන්නේ

    ReplyDelete
    Replies
    1. දැන් මාළු පාන් සෑහෙන්න පරිණාමනය වෙලා. දැන් මාළු කට්ටක්වත් ඇතුලේ නෑ, මාළු නැතිවා පස්සේ සීනි සම්බෝල දාලා තිබුණා. දැන් ඒකත් නෑ ඇතුලේ අල වෑංජනයක් ග්රෑම් 10 ක් විතර පුරවලා පිටි ගුලිය වගේ කඩේට දානවා. මෙලෝ රහක් නෑ.. මමනම් එදා ඉඳලම ආස කිඹුලා බනිස් කන්න..කිඹුලනම් අදටත් එදා වගේමයි

      Delete
    2. දුමී මාළු පාං කන්න කොච්චර පෙරේතද කියලා මතක් වෙනකොට දැන්නම් හිනත් යනවා.....මාළු පාන්වල ඒ පිලී සුවඳ එන්නේ ඒක පෝරණුවට දාන්න කලින් බිත්තර සාරුව ගාන නිසා...

      ඒ පින්තූරේ කහ පාට ෂර්ට් එකක් ඇඳලා සීයාගේ වම් පැත්තෙන් ඉන්නේ දුමී....!

      කෙලින්ම කැමරා එක දිහා බලාගෙන ඉන්නේ ලකී මල්ලි. දුමීගේ ලොකු නැන්දගේ පුතා. දැන් එයා කැලිෆෝනියාවල ඉන්න ඩොමස්ටික් එයාලයින් එකක පයිලට් කෙනෙක්.

      Delete
  13. හෙහ් හෙහ් 1960 ගණන්වල කෑගල්ලේදී අපේ එකෙක් වතුර බාල්දිය ඔය විදිහටම ගැහුවා. තරග කාරයන්ගේ ඇඟේ වැදුනේ නැහැ. බිම වැටුණු බාල්දිය ඉස්සරහ රෝදෙට අහුවෙලා, පොකුරේ ආව එකෙක් වැටුණා. ඊළඟට පස්සෙන් ආව හත්අට දෙනෙක් වැටුණා. අරූ බැනුම් අහලා ගුටි කන්නේ නැතුව බේරුනා.

    ReplyDelete
    Replies
    1. අපේ ගමේ තියන පුරුද්ද තමයි කෙටි දුර දුවන තරඟ වලට වතුර ගහනවා මග ඉඳන්. විශේෂයෙන්ම ගෑණු උදවිය දුවන තරඟවල. සමහර අයට වතුර වැදිලා ඇස්දෙක පේන්නේ නැතිව විසිවෙලා දෙතුන් දෙනා පෙරලගෙන වැටෙනවා. ඒක නිසා කචල් ගිහින් දැන් ගමේ අවුරුදු උත්සවේ දුවන තරඟ තියෙන්නේ සිඟිති දිවීම විතරයි

      Delete
    2. ඔය වගේ සීන් එකක් උනාම පිට ගම් වලින් ඇවිත් පදින උන් හිතන්නේ ප්ලෑන් කරලා දෙන ගේම් කියලා....! හැන්ඩි සීයට උනෙත් ඒක.....!

      Delete
  14. සුන්දර මතක තමා අපි හැමෝටම ඉතුරු. ඔය කියන ගම්බද පරිසරය ආපහු ඇතිකරන්න හදනවා අපේ ටෙලි නාට්‍ය කාරයො ටික නං. හැබැයි උං හදන්නෙත් අපි දැකපු ගම්මානෙ නෙවෙයි, උං කොහෙං හරි කයවලා හිතේ මවාගත්තු එකක්...

    ReplyDelete
    Replies
    1. අර හමබන්තොට පැත්තෙ තීනවලු නේද උන්ට එහෙම ගමක් හදලා ඩ්‍රැකී...මොන මිනි තැන්නද කියලා...

      Delete
  15. පව් හැන්ඩි සීයා. හොඳ හිතින් කරපු වැඩේනෙ.
    හැබැයි මටනං ඉස්සර හිතා ගන්න බැරුව හිටියෙ මොකට ඔහොම වතුර ගහනවද කියල. මට ඒක පෙනුණෙ මහ කරදරයක් විදිහට.

    ReplyDelete
    Replies
    1. මැරතන් එක දුවද්දි වගේනම් ඇඟට වතුර ටිකක් වදිද්දි පුදුම සනීපයක් දැනෙනවා. විශේෂයෙන්ම කකුල් දෙකේ තියන හිරිගතිය යනවා. ඒ වගේම කවුරුහරි වතුර ගහනවා කියනකොට සහයෝගයක් ලැබෙනවා කියන ගැම්ම හරි වටිනවා. ඒත් ඒක තරඟයට හරි තරඟකරුවන්ගේ ආරක්ෂාවට හරි බාධාවක් නොවෙන විදියට

      Delete
    2. ඇත්තටම හැන්ඩි සීයාගේ ඔය වගේ වැඩ නිසා ගොඩක්ම දුක් උනේ අහිංසක එව්ජින් ආච්චි...!

      Delete
  16. පුවක් ගහේ සීන් එක තමා පට්ටෙට ලියලා තියෙන්නෙ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒ සිද්ධිය හරියට හිතේ මැවුනා නම් කතාව සාර්ථකයි...!

      Delete
  17. කතාව කියවද්දි මාත් මගේ ළමා කාලෙට ගියා. පුංචි කාලෙදි මාත් හැදුනෙ අපේ සීයයි ආච්චියි එක්ක තමයි. ඒ දෙන්නගෙන් මම ඉගෙනගත්තු දේවල් අදටත් මතකයේ තියෙනවා. හරිම සුන්දරයි.
    සීයා නම් ගිය අවුරුද්දෙ අපි අතරින් සමුගත්තා.

    ReplyDelete
    Replies
    1. සීයලා ආච්චිලා ගාව තියෙන ජීවිත අත්දැකීම් හරියට වටිනවා.....පුළුවන් තරම් ඒවා උකහා ගත්තොත් අපි දිණුම්.....!

      Delete
  18. කාලෙකට පස්සෙ එල කතාවක් කියෙව්වා උඹෙන්. ඉස්සර චිත්‍ර කතාවක් තිබ්බා බෝලැස්ගමුවේ නෙලුම් ඇඳපු ඕල්වේස් බ්‍රේක් ඩවුන්ස් කියලා. මේ ඒකෙ දෙබස.
    වතුරෙන් ඇති ප්‍රයෝජන මොනවාද?
    1.මාලුන්ට පිහිනීමට
    2.සයිකල් රේස් කාරයන්ට ගැසීමට

    ReplyDelete
    Replies
    1. බ්ලොග් වසන්තය වෙනුවෙන් මේ සතියට කට කහන කතා තුනක් දැම්මා.... උඹ අනිත් දෙක දැක්කේ නැද්ද ?

      Delete
  19. Maru katha tika dumiyo...
    Mamath dan inne game awilla...
    Lokuwatama wenaswela nathi ape gamata mama adatath sâhena âdarey
    Api umbslata tikak ehayin inne...
    Digatama liyapan ban, mewa hari rahay

    ReplyDelete
    Replies
    1. ගම වෙනස් නොවී තියෙනවනම් කොච්චර ෂෝක්ද ? වෙනස් නොවන එකම දේ වෙනස්වීමයි කියලා කියන්නේ නම් කට කහනවට නෙමෙයිනේ.....!

      Delete
    2. මෙන්න තවත් මතුගම නිශ්පාදනයක්.. හැක්..

      Delete
    3. ඇයි මේ අපිත් මතුගම නිෂ්පාදන තමයි හරිය කල්‍යාණ මිත්‍රෙයා්

      Delete
  20. දැන් නම් වෙනම ෆීඩින් පොයින්ට් දාල ඒවගෙන් විතරනෙ වතුර දෙන්නෙ.අනිත් තැන් වලින් වතුර ගහන්න තහනම්..
    අගෙයි කතාව නම් අයියෙ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඔව්, ඒක නිසා වෙන්නැති ඉස්සර වගේ ඒ ඇළ පාර සැර නෑ....!

      Delete
  21. පා්ස්ට් ඒෙක් අන්තිමට දුක හිතුන.සීයයි අච්චියි සිරියාවන්ත ෙජා්ඩුවක්!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඔව්, මමත් කඳුළු පුරෝගෙන තමයි පෝස්ට් එකේ අන්තිම ටික ලිව්වේ.....! ඔව් ඒ දෙන්නා හරිම සිරියාවන්ත වගේම ප්‍රථාපවත් දෙන්නෙක්...!

      Delete
  22. අවුරුදු... මමත් මේ 2005 අවුරුද්ද මම ගෙවපු හැටි ලියනවද නැද්ද කියල හිටියේ.. දැන් නම් ලියමු වගේ. ඒ කාලේ අපි කරපු වැඩ කරන්න උන් දැන් නෑ එකෙක්වත්. ඒ කාලේ තිබ්බ සෙල්ලම් වත් නෑ. අවුරුදු උත්සවේක වගේ නිකම් තියනවට තරඟ ටිකක් තියනවා. ගම හරහා නෙවේ දුවන්නේ එක්කෝ මීටර් සීයක් නැත්තම් මැරතන් එකක්. අපේ දහම් පාසලේ අවුරුදු උත්සවේ ධාවන තරඟය නම් මම මේ සැරේ පස් පාරවල් දෙකක් එහෙම හරහා යන්න සෙට් කරා. නැත්තම් ගම හරහා දිවිල්ලක් වෙන්නේ නෑ නේ..
    අන්තිම කොටසට නම් දුක හිතුනා.. ඒ වගේ කට්ටිය ළඟ කොච්චර අත්දැකීම් ඇත්ද...
    දුමීටත් ගම හාමිනේ ඇතුළු පවුලේ සැමටත් සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා කියල අඟහරු ලෝකේ හැමෝම වෙනුවෙන් ප්‍රාර්ථනා කරනවා!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ලියමු ලියමු, පුළුවන් තරම් අපේ සොඳුරු අත්දැකීම් ලියලා තියමු. එතකොට හිතෙන් අමතක උනත්, අපිටම ඇවිත් ආපහු මේවා කියවලා රසවිඳින්න පුළුවන්.....!

      Delete
  23. මෙච්චර හිනැස්සුවට පිං... අනෙ අම්මේ මැවිල පේනවා සීයා ගහේ හිටපු හැටි...

    ReplyDelete
    Replies
    1. ස්තූතියි මේ පැත්තේ ඇවිල්ලා කියවලා කමෙන්ට් කලාට... අවුර්දු 25 කටත් එහා පැත්තේ සිද්ද වෙච්ච මේ දේවල් තාමත් ෆිල්ම් එකක් වගේ මගේ ඉස්සරහා දිග ඇරෙනවා....!

      Delete
  24. හම්මේ ඉතිම් නේ
    සී තමා සීය හිහි
    හරි අපූරු ජෝඩුවක් වගෙයි සීයයි ආච්චියි...

    දුමි ආපහු ලියන්න පටන් ගන්න ව නේහ්....
    අලුත් අවුරුද්දේ සියලු කටයුතු සර්වප්‍රකාරයෙන් සාර්තක වේවා
    ජයෙන් ජයම වේවා

    ReplyDelete
    Replies
    1. බොහොම ස්තූතියි මහේෂ්... ඔබටත්, ඔබගේ පවුල්වල සාමාජිකයන්ටත් එසේම වේවා කියලා ප්‍රාර්ථනා කරන්නම්....!

      Delete
  25. දැන් ළමයිනට විනෝද වෙන්න හුඟක් ජාති තියන හන්දා අවුරුද්ද එච්චරම ගතියක් නැහැ වගේ. අනික පුංචි පවුල්. ලංකාවට ගියා වුනත් එහෙ ඉන්න අයට හරියට වැඩ. කවුරුත් තනි තනියෙන් අවුරුදු සමරනවා.
    අපිත් ඉස්සර අවුරුදු ලබන්න කලින්ම ගමට පැන ගන්නේ මෙලෝ සිහියක් නැතුව. කහවත්තේ ඉඳන් දනිස් පොල්කටු කටේ වැදී වැදී කන්ද නැගල මහගේ කිට්ටුවට යද්දී ඒ ගෙදර පෙනුණේ දිවිය ලෝකේ වගේ තමයි.
    ආපහු එන්නේ හරිම පොහොසත් වෙලා. දැන් ඉතින් අපි දෙනු මිස ගනු කොහෙද .

    කාලෙකට කලින් මම ලිව්වා ඒ කාලේ අවුරුදු ගැන.

    අවුරුදු කාලෙට රස්නේ නිසා වෙන්න ඇති වතුර ගහන්නේ. හැබැයි ඉතින් බාල්දි පිටින් ගැහුවම හුස්ම ගන්නේ කොහොමද අප්පා.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඒකනම් ඇත්ත බින්දි, දැන් කාලේ ළමයි කණා මුට්ටිය බිඳින්නෙත් අයි පෑඩ් එකේ, එහෙම නැත්නම් සැම්සුන්ග් ටැබ් එකේ....! මේ හැම එකක්ම අර මානව පරිණාමයේ ලක්ෂන වෙන්නැති..... දැන් දැන් ඒ පරිණාමය විදුලි වේගෙන් සිද්ධ වෙනවා.... දකිනකොට් බය හිතෙනවා....!

      Delete
  26. දැන් ඉතා ජනාකීර්ණ තැනක, ගෙවල් ගොඩක් මැද, සමහරවිට පාරත් බ්ලොක්කරගෙන, කන පැලෙන්න ලවුඩ්ස්පීකර් දාල බලෙන් වින්ඳවන අවුරුදු උත්සව තියනව

    ReplyDelete
    Replies
    1. දැන් ඉතින් අවුරුදු උත්සව කියන්නෙත් කට්ටිය ගාණක් හම්බ කරගන්න දෙයක්නේ...! අනික පොඩි උන් දැන් කණා මුට්ටිය බිඳින්නෙත් අයි.පෑඩ් එකේ, එහෙම නැත්නම් සැම්සුන්ග් ටැබ් එකේ....

      Delete
  27. මට හිතුනේ පොදු ළිඳේ ගැණු නාන අස්සෙන් හැන්ඩි සීය වතුර ගන්ට ගිහින් මොකක් හරි විජ්ජුම්බරයක් වුණාවත්ද කියලායි.
    මිහිරි මතක.

    ReplyDelete
    Replies
    1. බයිසිකල් රේස් තියෙන වෙලාවට ගෑණු නාන්නේ නෑ.... ඒ ගොල්ලොත් දිය රෙද්ද පිටින්ම පාර අයිනට එනවා.....!

      Delete
  28. අඩේ වසන්තයේ දැක්ක ගමන් උඹේ බ්ලොගේ රෝලට දා ගත්තට අද තමයි කියවන්න උනේ.. එකාතකින් දුකයි.. එකාතකින් හොඳයි.. දුක කියවන්න පරක්කු උනාට.. හොඳයි කිව්වේ කිසි කරදරයක් නැතුව නිදහසේ කියවන්න ලැබිච්චි එකට.. කතා තුන එක දිගට කියෙව්වා.. හරියටම විස්කි වඩි තුනක් ආමශ ගත කරන්න සිද්ද උනා කතා තුනට සමගාමීව කට කහන එකට.. පට්ට ඕයි.. ඉතුරු ටිකත් කියෙව්වොත් අද මුලු බෝතලේම ගහල මං මෙතන කුජීත වෙනවා.. පරණ කතා ටික හෙමින් හෙමින් කියවන්න ඕනි වෙරි බහින බහින වෙලාවට.. ජයවේවා!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඉතුරු ටික කියෙව්වනම් තව බෝතලයක් ඕනේ වෙනවා....! බොහොම ස්තූතියි...!

      Delete
  29. සුන්දර ළමා කාලයක්.... අන්තිමට නම් දුක හිතුනා මට..

    http://sithumpoda.blogspot.com/

    ReplyDelete
    Replies
    1. ළමා කාලෙනම් සුන්දර තමයි. පොඩි කාලෙදි ඕනේ උනේ ඉක්මනටම ලොකු වෙන්න. දැන් ලොකු උනාම හිතෙනවා අපරාදේ ලොකු උනේ, ළමා කාලෙම හිටියනම් කොච්චර ෂෝක්ද කියලා...!

      Delete
  30. මම ත් මතුගම බං. උඹ මේ කියන සීය උගන්නපු ඉස්කෝලෙ ධර්මරාජ විද්‍යාලය වෙන්න ඕනෙ නැත්නම් පාන්තිය මහා විද්‍යාෙල. මං ඒ ලෙවල් කරේ පාන්තියෙ පිරිවෙනේ. ජීවිතේ අත්දැකීම් මතක් කරවන්න උඹේ කතාවට පුළුවන් උනා මචං. බ්ලොග් ලෝකෙදි හමුවීම සතුටක්

    ReplyDelete
  31. හැන්ඩි සීය බාල්දියෙන් ඇදගෙනම නාල තියෙන්නෙ :-D

    ගම ගැන මේ වගේ මතක ඉතිරි වෙන අන්තිම පරම්පරාව අපි වෙන්න ඕන බං, මොකද ඔය ගම්‍ කියන හැම එකක්ම ඉස්සර වගේ නෙමෙයි හරියට වෙනස් වෙලා :(

    ReplyDelete

Related Posts with Thumbnails