ඔවා දෙනු පරහට - දිගට හරහට

Posted by දුමී

පොඩි කාලේ ඉඳලම අපිට කොච්චර නම් අවවාද අනුශාසනා ලැබෙනවද ? දෙමව්පියන්ගෙන්, වැඩිහියන්ගෙන් ගුරුවරුන්ගෙන්, පන්සලේ හාමුදුරුවන්ගෙන්, පල්ලියේ ස්වාමිගෙන් වගේ ඔය මෙකී නොකී අයගෙන්. ඔහොම යනකොට අපිට අම්මලා තාත්තලා දෙන අවවාද අනුශාසනා දිරවන්නෙ නැතිව යන කාලයක් තියෙනවා, මොකද ගොඩක් වෙලාවට අපිට අහන්න ලැබෙන්නෙ "එපා.." කියන අවවාදේ තමයි ගොඩක් වෙලාවට, "ඕක කරන්න එපා...", "ඒ ගමන යන්න එපා...", "ඔය ඇඳුම අඳින්න එපා..." වගේ දේවල්. ඒවා කනකට ගන්නෙ නැති උනත් අපිට නොදැනුවත්වම අවවාද අනුශාසනා ගන්න, ඕන වෙලාවට ඉදිරිපත් වෙන යාළුවො සෙට් එකක් ලැබෙනවා විතරක් නෙමෙයි, අපෙන් අවවාද අනුශාසනා ගන්නත් යාළුවො සෙට් එකකුත් ගොඩක් වෙලාවට අපිට සෙට් වෙනවා. ඉතින් අපි ඔය උපදෙස් ගන්න වැඩේ හරි උපදෙස් දෙන වැඩේ හරි එහෙම ලේසියෙන් අත අරින්නේ නෑ. අපිත් ඉතින් කරන්නෙ යාළුවො නයි අරින හැටි අහගෙන ඉන්න ගමන්ම අපිත්, ලඟ ඉන්න පොඩි නයි දෙන්නෙක් තුන් දෙනෙක් විතර උඩ අරිනවා. තමන්ගේ අම්මගෙන් තාත්තගෙන් ඇරෙන්න වෙන ඕනෙම කෙනෙක් කියන දෙයක් ගොඩක් වෙලාවට ඉස් ඉස්මුදුනින්ම තමයි පිළිගන්නෙ. ඇයි ඊට අමතරව ඔය රේඩියෝ වල ටී.වී වල ඉන්න ගිරව් දෙන නා නා ප්‍රකාර උපදෙස්, ඒ වගේම පත්තර කාරයෝ එහෙම ඒ ගොල්ලන්ගේ තීරු ලිපි වලින් දෙන උපදෙස්, මෙන්න මේ වගේ, "මල් දෙවැට දිගේ පියනගමු....!", "මල් වැටෙන් මලක් කඩා ගමු...", වගේ දේවල්. මේ ඔක්කොම ලියන්න ගියොත් මගේ කට විතරක් නෙමෙයි ඔළුවත් කහන්න ගන්නවා.

ඔය රේඩියෝ වලින් උපදෙස් දෙන ගිරව් ලංකාවෙ විතරක් නෙමෙයි මේ පැත්තෙත් යහමින් ඉන්නවා. දැනට මාසෙකට විතර කලින් මම උදේ වැඩට එන ගමන් රේඩියෝ එකේ ලොකු සාකච්චාවක් යනවා. උදේ වැඩ සටහන ඉදිරිපත් කරන "ආකේලියා" කියන ප්‍රෙසෙන්ටර්ගේ එක ඇහැක් පැය ගාණක් තිස්සේ නටන්න පටන් අරගෙන (eye twitching) අලි විකාරයක්. දැන් ඉතින් මෙයා අහගෙන ඉන්න අයවත් සම්බන්ධ කරගෙන මෙහෙම ඇස් නැටවෙන්න හේතුයි, ඒකට ප්‍රථිකාරයි, අරවැයි මේවයි තොරතෝංචියක් නැතිව කියවනවා. ඔන්න ඉතින් එක එක අය එස්.එම්.එස් වලින් එහෙමත් නැත්නම් කෝල් කරලා එයාලගේ අදහස් කියනවා. ටික වෙලාවකට පස්සෙ කෝල් එකක් එනවා. කතා කරපු විදිහට එංගලත්තෙ පැත්තෙ සුද්දෙක් වෙන්න ඕනෙ. පොර නියමෙට ඇස් නටන එක ගැන එක්ස්ප්ලේන් කරනවා. ඒකට බලපාන හේතු මොනවද , ස්ට්‍රෙස් එක නිසා හැදෙන්න පුළුවන්, නිදි මැරීම නිසා හැදෙන්න පුළුවන් එහෙමත් නැත්නම් ස්නායු ආබාධ, ස්පාකින්සන් (අංශභාගේ) රෝගේ මුල් අවස්ථාව වෙන්න පුළුවන් වගේ දේවල් දැන් පොර කියනවා. ඔන්න ඊට පස්සෙ පොර කියලා දෙනවා මේක වලක්වගන්නෙ කොහොමද කියලා. මූනට කරන්න පුළුවන් එක එක එක්සසයිස් ගැනයි, රුධිර පීඩනය පරීක්ෂා කරගන්න එක ගැනයි, මේක වලක්වා ගන්නවා නම් කන්න ඕන කෑම ගැනයි ෆුල් ප්‍රොෆෙෂනල් විස්තර කිරීමක් දෙනවා. දැන් ආකේලියාට හරිම සතුටුයි. එයා කියනවා,

"ඔබ තුමාට ගොඩක් ස්තූතියි, මේ වගේ ඇස් නටන එක දිගටම තිබුනොත් අපේ අසන්නන්ට ඔබතුමා හමුවෙලා ප්‍රථිකාර ගන්න ඔබ තුමාගේ ක්ලිනික් එක කොහෙද තියෙන්නෙ ?"

"මගේ ක්ලිනික් එක ? මට කිලින්ක් එකක් නෑ. මම පයිප්ප බාස් කෙනෙක්....!"

ඇස් නැටීම ගැන ප්‍රෝග්‍රෑම් එක එතනින්ම ඉවරයි.

                             ෴෴෴

දැන් මේ කියන්න යන්නෙ මෙහේ ඉන්න මගේ යාළුවෙක් මට කියපු කතාවක්. ගොඩක් වෙලාවට ලංකාවෙදිනම් පොඩි බබාලව හදන කොට අපේ බිරින්ඳෑ වරුන්ට අපේ අම්මලාගෙන් එහෙම උපදෙස් ලැබෙනවා මොනව හරි දන්නෙ නැති දෙයක් එහෙම අහගන්න ඕන උනහම. ඒත් ඉතින් මෙහෙදි ඒ වගේ හදීසි අවස්ථාවලට ගොඩක් වෙලාවට උපදෙස් ගන්න වෙන්නෙ යමක් කමක් දන්න යාළුවන්ගෙන්. ඔන්න මගේ යාළුවගේ වයිෆ් ළමයි දෙන්නෙක් ඉන්න ටිකක් දැනමුතුකම් තියෙන එක්කෙනෙක්. ගොඩක් වෙලාවට අනිත් යාළුවන්ගේ වයිෆ්ලා එහෙම මෙයාට කතා කරලා තමයි ඔය බබාලට අසනීප උනහම කරන්නෙ මොනවද, අළුත් කෑමක් එහෙම හදන්නෙ කොහොමද වගේ පොඩි පොඩි උපදෙස් එහෙම ගන්නෙ. කොහොම හරි මේගොල්ලන්ටත් ඉන්නවා මාස ගානක මේ ඊයේ පෙරේදා ඉඳුල් කට ගාපු පොඩි එකෙක්. ඒ වගේම තවත් යාළුවෙක්ගේ වයිෆ් කෙනෙක්ටත් ඉන්නවා ඒ වයසෙම වගේ පොඩි එකෙක්. අපි මේ දෙවනියට කිව්ව වයිෆ්ට ෆාතිමා කියලා කියමුකො කතාව කියන්න ලේසි වෙන්නත් එක්ක. ඔන්න දවසක් නිවාඩු වෙලාවක යාළුවගේ වයිෆ්ට ෆාතිමාගෙන් කෝල් එකක් එනවා. යාළුවගේ වයිෆුත් පොඩි එකාගේ වැඩ කර කර ඉන්න ගමන් නිසා ස්පීකර් ෆෝන් දාගෙන තමයි කතා කරන්නෙ. ඔන්න සංවාදේ යන්නෙ මෙහෙම.

ෆාතිමා : "අනේ අක්කේ, අපේ බබාට හාල්මැස්සෝ දුන්නට කමක් නැත්ද ?"

යාළුවගේ වයිෆ්: "ෆාතිමා, හාල් මැස්සෝ හරිම ගුණයි පොඩි බබාලට, ඔයා හාල්මැස්සො හොඳට තම්බලා, කටු සුද්ධ කරලා, පොඩි කරලා බත් එක්ක කවන්න...."

ෆාතිමා : "ආහ් හරි, තැන්ක් යූ අක්කේ...!"

ඔන්න ඉතින් ඒ සංවාදේ එහෙම ඉවර උනා. ( ඇත්තටම ඉතින් සංවාදේ එහෙම ඉවර වෙන්නෙ නෑ. ඕක පැය එකහමාරක් දෙකක් යන එකක්නේ. ඒත් ඉතින් මේ ටික ඔක්කොම බ්ලොග් එකේ දාන බැරි නිසා ඔය අවශ්‍යය කරන කෑල්ල විතරයි දාල තියෙන්නෙ. )

ඔන්න ඊට සති දෙකකට විතර පස්සෙ අපේ යාළුවගේ වයිෆ් ෆාතිමාට කෝල් එකක් දෙනවලු. ඒ සංවාදේ යන්නෙ මෙහෙම,

යාළුවගේ වයිෆ් : "අනේ ෆාතිමා, අපේ පොඩි බබාට කරෝල දුන්නට කමක් නැත්ද ?"

ෆාතිමා : "ඔව් ඔව් අක්කේ, කරෝල හරි ගුණයි පොඩි බබාලට. ගොඩක් ප්‍රෝටීන් තියෙනවනේ....."

යාළුවගේ වයිෆ් : "එතකොට හාල්මැස්සෝ....?"

ෆාතිමා : "ඔව් ඔව්, හාල්මැස්සොත් හරි ගුණයි. මගේ යාළුවෙකුත් මට කිව්ව කටු අයින් කරලා බත් එක්ක අනලා දෙන්න කියලා..."

යාළුවගේ වයිෆ් : "අනේ තැන්ක් යූ ෆාතිමා, මම බයෙන් හිටියේ හාල්මැස්සෝ බබාට දෙන්න. හොඳ වෙලාවට ඔයා කිව්වෙ...."

අනේ ඉතින් මගේ යාළුවට කලෙන්තෙ වගේ ඇවිල්ලා ඉක්මනට වතුර වීදුරුවක් බීගෙන බීගෙන ගියාලු.

                           ෴෴෴

ඔය බඳින්න කෙල්ලො හොයන කොල්ලන්ට දෙන උපදේශයක් තියෙනවනේ. අර කසුත් මේක ලිව්වා එක පෝස්ට් එහෙක. කොහොම හරි මේ කතාව මම අහලා අවුරුද්දක් දෙකක් වෙනවා. ඒ උපදේශෙ තමයි,

"කෙල්ලව බලන්න කලින් කෙල්ලගේ අම්ම දිහා බලපන්.....!" කියන එක. මොකද අම්ම තප්පදෝරු සයිස් නම් කෙල්ලත් ටික කාලෙකින් ඒ සයිස් එකට පත් වෙන්න තියෙන සම්භාවිතාවය වැඩි නිසා. අම්ම ෆුල් ස්ලිම් එකේ ඉන්නවනම්, බය නැතිව ගෑනිට ඕන තරම් කන්න දෙන්න පුළුවන්.

ඔන්න ඔහොම ඉන්නකොට මට අහන්න ලැබුනා කොල්ලෙක් එක්ක යාලු උන කෙල්ලෙක්ට කෙල්ලගේ අම්මා දෙන උපදෙසක්. මෙන්න මෙහෙම,

"දුවේ, උඹ යාළුවෙලා ඉන්න කොල්ලගේ ඔළුව ලොකුද කියලා බලපන් ?"

ඔන්න ඉතින් දුව කියනවා,

"අනේ නෑ අම්මේ. එයා හරිම හොඳ නිහතමානී එක්කෙනෙක්....!"

ඔන්න ඒපාර අම්මා කියනවා,

"මගුල් නිහතමානී කමක් නෙමෙයි බං මම කියන්නෙ, බලපං උගේ ඔළුව, ඔළු බක්කෙක් වගේ ලොකුද කියලා...නැතිනම් උගේ ළමයි වදන්න ගියාම උඹට තමයි අමාරු වෙන්නෙ...!"

Related Posts with Thumbnails